بررسی تاثیر نیتریک اکساید و سالیسیلیک اسید بر روی برخی نشانگرهای فیزیولوژیکی در گیاه ذرت

تنش های زیستی از مهمترین عوامل محدودکننده تولید گیاهی می باشند. خصوصیت مشترک این تنش ها افزایش تولید گونه های فعال اکسی‍ژن و در نهایت آسیب جدی به سلول می باشد. نیتریک اکساید رادیکال آزاد قابل انتشاری است که نقش پیام رسانی را در گیاهان عالی ایفا می کند. این مولکول در غلظت های بالا به عنوان اکسیدان عمل می کند. در مقابل سالیسیلیک اسید فنول گیاهی است که نقش های متعددی را در تنظیم فرایندهای فیزیولوژیکی بازی می کند و می تواند به عنوان آنتی اکسیدان عمل کند. در این تحقیق تغییرات نشانگرهای فیزیولوژیکی تحت تیمار سدیم نیتروپروساید و سالیسیلیک اسید در برگ های گیاه ذرت مطالعه شد. نتایج نشان داد نیتریک اکساید موجب افزایش محتوای هیدروژن پراکساید بافت ها و پراکسیداسیون چربی ها شد. در تایید این مطلب پایداری غشا در نتیجه افزایش غلظت نیتریک اکساید کاهش یافت. نیتریک اکساید موجب کاهش محتوای رنگدانه های فتوسنتزی و غیرفتوسنتزی، ترکیبات فنولی کل، پروتئین های محلول کل، قندهای محلول و افزایش محتوای اسیدهای آمینه آزاد، پرولین و فعالیت پراکسیداز گردید. در مقابل تیمار سالیسیلیک اسید اثرات منفی نیتریک اکساید بر روی محتوای هیدروژن پراکساید و پراکسیداسیون چربی ها را بهبود بخشید. افزایش پایداری غشا با این تیمار تایید کننده این مطلب بود. سالیسیلیک اسید موجب افزایش محتوای رنگدانه های فتوسنتزی و غیرفتوسنتزی، پرولین، پروتئین های محلول کل، ترکیبات فنولی کل و قندهای محلول و کاهش فعالیت پراکسیداز شد. نتایج حاکی از این است که مولکول نیتریک اکساید نه تنها به عنوان مولکول اکسیدان عمل می کند بلکه موجب افزایش تولید گونه های فعال اکسیژن نیز می گردد. در مقابل سالیسیلیک اسید اثرات حمایتی بر روی برگ های گیاه ذرت ایفا کرده است.